عفونت‌های دستگاه ادراری: علائم عفونت کلیه و درمان

عفونت مثانه شایع‌ترین نوع عفونت ادراری است که می‌تواند حتی به کلیه‌ها نیز گسترش یابد. در این مقاله، ما علائم عفونت‌های ادراری و گزینه‌های درمان آن را ذکر خواهیم کرد.

عفونت‌های دستگاه ادراری

زنان به دلیل اندازه‌ی کوتاه‌تر میزراه و نزدیکی باز شدن میزراه به واژن و مقعد به احتمال بیشتری از عفونت‌های دستگاه ادراری رنج می‌برند. در صورتی‌که عفونت مثانه در مراحل اولیه‌ی آن درمان نشود، باکتری‌ها می‌توانند به از طریق حالب‌ها به سمت کلیه حرکت کرده و بنابراین باعث بروز عفونت ادراری گردند. چنین عفونتی از نظر پزشکی پیلونفریت نامیده می‌شود.

نحوه‌ی تشخیص عفونت کلیه

افرادی که از عفونت کلیه رنج می‌برند، احتمالا برخی علائم زیر را تجربه خواهند کرد.
درد و سوزش در هنگام دفع ادرار، تمایل شدید به ادرار، تکرر ادرار، ادرار بدبو، لرز، حالت تهوع، استفراغ، سوزش شدید و درد در قسمت پایین کمر، تب ناگهانی و غیر منتظره، وجود خون یا چرک در ادرار، بی‌قراری
در صورتی‌که در هنگام دفع ادرار احساس سوزش همراه با درد داشتید، ممکن است نشانه‌ای از بروز یک عفونت کلیوی باشد. این علامت نباید با سوزش و خارشی که در افرادی دارای عفونت مخمری مشاهده می‌شود، اشتباه گرفته شود.
درد در قسمت پایینی کمر و دور کمر و یا بخش‌های دیگر پهلو از علائم دیگر عفونت کلیوی می‌باشد. این علائم ممکن است با تب خفیف همراه باشد. در صورتی‌که با وجودی که استراحت کافی را در طول روز داشته‌اید،احساس بی‌حالی بدون هیچ دلیل روشنی داشتید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

نحوه‌ی درمان عفونت کلیوی

تشخیص و درمان به موقع می‌تواند از بروز خطرات جدی برای بیمار پیشگیری کند. در صورتی‌که بیماری پیلونفریت در فرد تشخیص داده شد، دکتر ممکن است داروی سولفا را برای پاکسازی عفونت تجویز کند. اگر مشخص شد که شما به داروهای سولفا حساسیت دارید و یا این که بعد از شروع دوره‌ی مصرف دارو متوجه این موضوع شدید، بلافاصله پزشک خود را در جریان قرار دهید. از آن‌جا که باکتری‌ها عوامل اصلی این بیماری هستند، درمان عفونت کلیوی شامل استفاده از آنتی بیوتیک‌ها می‌باشد. طیف وسیعی از داروهای آنتی بیوتیکی در ابتدا تا زمانی که پزشک قادر به شناسایی باکتری از طریق کشت ادرار و کشت خون شود، تجویز می‌گردد. این کار به تعیین موثرترین آنتی بیوتیک‌ها برای عفونت کلیوی در هر مورد کمک می‌کند. کینولون‌ها، آنتی بیوتیک های بتالاکتام، تری متوپریم و کوتریموکسازول برخی از انواع آنتی بیوتیک‌هایی بوده که معمولا برای درمان عفونت‌های کلیوی تجویز می‌شود.
در موارد شدید بیمار قادر به مصرف دارو به صورت خوراکی نیست، و در این موارد نیاز به بستری شدن بیمار وجود دارد، در این شرایط به بیماران آنتی بیوتیک‌ها و مایعات از طریق تزریق تجویز می‌شود. در صورتی‌که ناهنجاری‌های ساختاری در کلیه‌ها و دستگاه ادراری باعث تکرار عفونت گردد، نیاز به عمل جراحی می‌باشد. همچنین نیاز به اتخاذ اقدامات پیشگیرانه به منظور جلوگیری از عفونت‌های کلیوی در آینده نیز وجود دارد. پزشکان معمولا به بیماران توصیه می‌کنند که مقدار فراوانی آب در طول روز مصرف کنند. این کار نه تنها به دفع سموم از بدن کمک کرده، بلکه به دفع عفونت‌های باکتریایی نیز کمک می‌کند. بسیاری از افراد معتقدند که نوشیدن آب آلبالوی خالص می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های دستگاه ادرای و یا عفونت کلیوی کمک کند. در این‌جا برای از اقدامات پیشگیرانه که می‌تواند در جلوگیری از عفونت کلیوی به فرد کمک کند را ذکر می‌کنیم.
همیشه قبل و بعد از مقاربت جنسی باید ناحیه‌ی تناسلی را تمیز کرد.
نیاز به انجام ادرار قبل و بعد از تماس جنسی وجود دارد.
به محض نیاز باید ادرار را انجام داد و نباید آن را به مدت طولانی در خود نگه داشت.
سعی کنید لباس زیر شما پنبه‌ای بوده تا اجازه به گردش هوا در این ناحیه داده شود. این کار به کاهش رشد باکتری‌ها کمک می‌کند.
زنان باید همیشه پس از ادرار و مدفوع قسمت جلو و عقب خود را کاملا تمیز کنند.
عفونت کلیوی هرگز نباید سرسری گرفته شود. در صورتی‌که درمان این بیماری به تعویق افتد، ممکن است به سرعت باعث تخریب کلیه‌ها شده و منجر به بروز عوارض جسمی در بدن بیمار می‌گردد. در صورت بروز هر کدام از علائم ذکر شده در بالا بلافاصله پزشک خود را در جریان قرار دهید. حتی در صورتی‌که عفونت ناچیز بود، باز هم آن را جدی بگیرید چون ممکن است باعث تحریک عفونت مهم دیگری در بدن گردد.